sözlük yazarlarına yapılmış en büyük sürpriz

benim için babamın bana bisiklet almasıydı. küçüğüm o zamanlar. komşunun çocuğunun bisikletiyle öğrenmiştim bisiklet sürmeyi. arkadaş bir gün bana bisikletini vermedi ağlaya ağlaya eve gelmiştim. annem sakinlestirmisti beni. aradan 2 ay kadar bir zaman geçti. sokakta sek sek oynuyoruz. güneş arkadan vuruyor önümde büyüyen bir gölge, yavaş yavaş da anlamlandıramadığım bir ses yaklaşıyor. arkami dönmemle sevinç çığlıkları atmam bir oldu. babam bana bisiklet almıştı. o sıralar işleri kötü gitmesine rağmen üç beş kuruş biriktirip ikinci el bir bisiklet almıştı. yemin ediyorum hayatımda hiç o kadar sevinmemistim. hala da hayatımda hiçbir şeye o kadar sevindiğimi hatırlamam.

yapılmaması

babamın yatağımın yanına forma koyması. bizim evde bu "hazırlan maça gidiyoruz" anlamına geliyor. en büyük sürpriz daima budur benim için.

zamanında bi bisikletim vardı ama ufak böyle bizde ufaktık ama boyumuzdan büyük işlere kalkışırdık, 18 vitesli bisiklet sürmek gibi. neyse, babam geldi elinde sünnet davetiyesi sozlukgorenkoylu bizim şirkette bi çocuğun sünneti var ona çalışanlar olarak bisiklet alcaz senin seçmene karar verdik hep beraber dedi. dedim olur aksi duruma ihtimal vermiyorum babam ustabaşı çünkü, bide ufağız gelmez farklı şeyler aklımıza neyse gittik seçtim bisikleti ama böyle hiçte imrenmedim lan benim bisikletim yok gidiyoz alıyoz çocuğa falan neyse bu bisiklet geldi çıkardılar eve ben aşağıda sürtüyom beni çağırdılar bi girdim içeri aga herkes orda dedim noluyo babam yapıştırmaz mı bisiklet senin. ulan gittim kafayı gömdüm babamın arkasına deve kuşu gibi gözler şelale falan neyse aga aldım bisikleti indim sürdüm falan müko yani bu kadar tşklr

dayımın vefatı. cidden süpriz oldu. kötü bi süpriz.

annem,baban sana sürpriz yapacak eve gelince gideceksiniz hemen hazır ol dedi. neyse ben heyecanla hazırlandım nasıl bekliyorum. hastaneye gidip geri eve geldik.

17 yaşımı doldurduğum doğum günüm. korku evinde level ilerlerken birden yaratıkların elinde pastayla müzik eşliğinde odaya dalması

sevilen kişinin sizin için koleksiyonunu bozup doğum gününüzde arkasında adınızın yazılı olduğu forma hediye etmesi ve içine anlamlı bi not iliştirmesi ♡♡♡ hediyelerin en güzeliydi benim için. yıllar geçsede değerini yitirmeyecek.!

12.sınıftayız o zamana kadar doğru düzgün doğum günümü bile kutlamadılar. neyse doğum günüm var ama arkadaşlarım bilmiyor sanıyorum, tam da o gün nöbetçiyim. bizim bekçi kulübesinde nöbetçiyiz işte canımın istediğini dışarı çıkartıyorum istemediğime de kapıyı açmıyorum öyle de çılgınız jaksdlasd. neyse son ders bir anda arkadaşlarım geldi o zaman browni keklerin yanında mum veriyorlardı. onu yakmışlar kekle doğum günü kutlamıştık. çok güzeldi.

babamın yapmış olduğu son dakika golü. abi oluyorsun hadi yine iyisin dedi. (bkz: adam barcelona çıktı beyler)

hayatımda hiç öyle bir sürpriz olmadı bekliyorum halen bakalım. hadi inş

2 ye ya da 3 giderken doğum gününü kutlamicaz diyip kutlamışlardı

benden hoşlanan bi çocuk vardı hiç unutmuyorum 18. yaş günümde beşiktaş forması almış sonrada kartal yuvasının çalışanlarını güç bela ikna ederek arkasına fenerbahçe yazdırmış. bide onu feneriumdan aldığı hediye paketiyle paketleyip yine fenerium poşetinin içine koymuş. hayatımın şokunu yaşamıştım. hala söverim :)

18. yaş günümde babam sana sürprizim var deyip teyzemlerin evine boya badana yapmaya götürmüştü aq

doğum günümü kimsenin kutlamaması büyük süpriz olmuştu o sene..

şaka maka bir allahın kulu bana sürpriz yapmadı. hani arkadaş ortamında sevmiyorum ben sürpriz ne aq desemde merak ediyorum abi. gerçi benimkide saçmalıktan başka bir şey değil. bilmediğin şeye niye sevmiyorum diyorsun. neyse öyle işte. sahi nasıl bir duygu bu

bana hiç sürpriz yapılmadı lan :(

bir keresinde ders aldigim yere gittim. hocam da bilir ıspanaklı böreği çok sevdiğimi. mesaj attı gelince bi yanıma uğra diye. geldim ama dersteydi. dedim dertseniz. olsun gel dedi. gittim dersten çıktı ve bana bir şey uzatıp "sen seversin" deyip tekrar derse girdi. bi açtım ıspanaklı börek. allahım dünyanın en güzel supriziydi.

lise arkadaşlarım mangal partisi organize etmişlerdi 1 2 kişi haricinde kimse bilmiyordu . yani ben öyle biliyordum. bulaşık yikatmaya diye gönderdiler döndüğümde tüm park artık benim doğum günümü biliyodu :d

yaz tatilindeydik doğumgünüm ramazana denk gelmişti ablam ve babam sahura mehter marşıyla uyandırmıştı aq

"maaşını toplu olarak vereceğiz" "ama işten çıkacaksın"

valla tek sürpriz doğum günü pastamın üzerine iyiki doğdun varoş yazmaları

küçükken babamın helikoptere binicez deyip.feshanedeki satta 3 km hızla giden oyuncak helikoptere bindirmesi

küçükken ki bu ilkokul çağlarıydı. okuldan eve dönerken bir oyuncakçıda gördüğüm ayı vardı. sarı, pembe giysili. her gün camdan görüp severdim. adını falan koymuştum winnie diye. anneme de bahsetmiştim hatta. bir gün okuldan dönerken vitrin camına baktı, yoktu orda almış dedim herhalde biri. eve geldim, üzgünüm anne dedim winnie'yi almışlar. odama geçtim bir de baktım bir paket. ta daaa! winnie meğersem bizim evdeymiş. çok mutlu olmuştum o gün.

o zamanlae pek de önemsemediğim ama şu an aşık olduğum flörtüm yılbaşı günğ ankaraya gidicekti. ilk buluşmamızı o geldikten sonra yapıcaktık. aynı okuldaydık ama o sınıfta kaldığı için artık gelmiyodu okula. neyse derste atmıyorum en az beş kız okuldan sonra hiçbir yere gitme yemek yicez dedi. bir şeyler döndüğünü anladım ama kim bana süpriz yapar yea kafasındaydım. neyse gittik hamburgerciye ben sosisli yiyorum falan tam son lokmayı atıcam ağzıma baktım kapıdan benim flörte benzeyen kıllı sakallı bi adam giriyor. yüzünü görür görmez elimdeki sosisli tabağa düştü ağzım filmlerdeki gibi açık kaldı. tam bi saat boyunca titredim heyecandan. yavrum benim ben onu ankaraya gidiyo sanıyorum o bana süpriz yapmaya gelmişti. anlatınca çokta bi numarası olmasa da asla unutmam bu yaptığını.

küçükken babama hep bana trabzonspor forması alsın diye ağlardım falan çocuk aklı işte o zaman da durumumuz yok bir gün okuldan bi geldim yatağın üstünde bir forma ama baya eski bir forma. ama ben o gün yaşadığım mutluluğu hiç bir zaman yaşamadım iyi ki varsın aslan babam

arada bir insanların biraz beyin kullanması

kuzenimle doğum günüm arka arkaya. yazlıktayız 2 tane pasta almışlar üfledik ettik falan pastayı kestim hatta tabaklara koydurdulaaar çatal peçete servisi falan yaptırdılaar herkes aldı hapır hupur yiyo neyse dedim az daha bekliyim yedik pastaları masa toplandı. çaylar içiliyo ben etrafıma sırıtarak bakıyorum yok abi neyse dedim.sonra dediler işte yarın bi cafeye gidelim iyi tamam dedik gittik oturduk yedik içtik sohbet muhabbet ben hala bekliyorum ortam güzel bunlar çay may derken bi kıpırdama oldu yan yan bakıyorum sonra 3 kuzen kalktı bişey demeden arkaya gittiler ellerinde pastayla geldiler diğer doğum günü olan kuzenim için. bu pastayı üfledi selfieler çekildi hala bekliyorum aq??? bunlar takı törenine başladılar hediyeler verildi ben artık yuh dedim (içimden ln agdkvskc) oturdular büyük abim bana seslendi sen iyi bilirsin bi nargile yaptır dedi iyi abi dedim 2 nargile sipariş ettik ortam rayından çıktı birinin gözü kaydı (ilk defa içiyomuş) biri "ay ben içemeeem" dedi biri öksüre aksıra akciğerini masaya bıraktı biri mala bağladı bi abimin arkadaşına abime bi de bana bi bok olmadı kalkıcaz eve gidicez araba sürenlerden (5 kişi) birinin gözü kayık biri yeni aldı birinin ehliyeti yanında değil bi abimle ben kaldım hesabı ödedik kalktık arabalara bindirdik bunları gidiyoruz (1ini ben 1ini abim kullanıyor) abimin araba farklı yoldan gitti ben kendi yoluma devam ettim arkada oturan kuzen sapıttı! radyoyu açıyo camı açıp bağırıyo yanımdakı uyudu gözü kayık olan küçük emrah gibi boynu bükük aynadan bana bakıp sırıtıyo geldik eve salonda herkes diğerleri de geldi ev hayvanat bahçesine döndü aq. sizin yapaccanız işe s... isyan ettim😒 süpriz müpriz de yok bok gibi geçti doğum günüm. gözü kayık olana hala gülüyorum ln aglfsjcajvskbfıcsk

abimin hiç beklemediğimiz anda atanması hayatımda ilk defa mutluluktan aglamistm hayatın bize sürprizi olmuştu

sürprizlerden pek hoşlanmam nedense arkadaşlarım doğum günlerimde yaptığı zaman haberim yokmuş gibi davranırdım çünkü hep hissederdim galiba bu yüzden hoşlanmıyorum

daha önce bana hiç sürpriz yapmadılar ulan. doğum günü sürprizi falan desem 1 hafta önceden başlıyorum hatırlatmaya. anlayacağınız ot gibi yaşıyorum hiç ekşın yok hayatımda.

en yakın , en güvendiğim , sevdiğim kızı anlattığım arkadaşımı sevdiğim kızla el ele görmek

anakartım yanmıştı, doğum günümde babam sordu ne istiyorsun diye dedim bir şey istemiyorum, sonrasında beni hiç bilmediğim yollardan vatan bilgisayara götürdü orda bi göz göze geldik, git ne lazımsa al :d dedi sırıtarak çok mutlu olmuştum

8 yaşımda iken istanbuldan gelen teyzem doğum günü pastası yaptırmış, beni çağırdılar üflemem için. bende korktum ağlayarak yola kaçtım eve gitmedim. zaten pasta doğum günüm için değilmiş kandırmışlar.

diploma,almam gerçekten sürpriz oldu

doğum günümde bulaşık makinesi almaları sjsjdjddj

babamın bana ortaokuldayken aldığı psp. (bkz: piano black) renkli. (bkz: sony)

bizim çocukluğumuzda öyle tabletmiş bilgisayarmış yoktu öyle şeyler biz mahalle kültürü görmüş çocuklardık ağaca dalar ceplerimizi erik doldururduk bizim hayallerimiz hep bisikletimiz olsun diyeydi ve en güzel süprizde bu olmuş 9 yaşımdayken babam bana bir bisiklet almıştı benim haberim yok alacağından bir gün elinde bisikletle beraber gelmişti o anki mutluluğu belkide hiç tatmadım zaten hayatımda ondan başkada süpriz olmadı bana şimdi ki neslin en büyük hayali iphonelar filan çocukluğunu yaşayamıyolar teknolojiye bağımlı olmuşlar o zaman mahallede birinin bisikleti olurdu bütün arkadaşları binerdi paylaşmak güzeldi ve benim akranlarım içinde en güzel süpriz bir bisikletti ve onun için tek dosttu edit:konuyu niye bu kadar uzattım bilmiyorum ama sanırım biraz çocukluğumu özledim.

küçükken markette bi mavi üstündeki gölgeliği ve kapıları açılan metal bi karavan istemiştim çok hoşuma gitmişti annem alamam demişti çok üzülmüştüm kasaden geçerken almış ben farketmeden evde vermişti çok daha değerli sürprizler yapılmıştır belki ama beni en mutlu eden oydu

abim askerliğini yapıyor. gelecek misin ygs'ye gireceğim zaman dedim. komutan izin vermiyor dedi. baya sordum ben o da aynı şeyleri tekrarladı durdu. ağlayacak hâle geldim en son. çünkü annemle babam da gelemeyecekler o gün bir nedenden dolayı. tek mi gideceğim ben sınava? sınavdan çıktıktan sonra kimse olmayacak mı yanımda? diye üzüldüm. dün babamın yanına gideyim bir dedim baktım biriyle sarılıyor. iyice bakınca bizim asker olduğunu anladım. en güzel ve en büyük sürprizdi bu bana.

bana yapılan en büyük sürprizi bilmem de; ben milyonlarca spermin arasından birinci olup, en büyük bir sürpriz yapmışım vaktinde.

Aga üniversite ikideyken ufak bir depresyon geçiriyordum. Yanımda kimse yoktu, tam bu zamanda arkadaşlarım süpriz yapıp yaşadığım şehre gelmişlerdi. Hepsini bir arada görmek eski günlerdeki gibi güvende hissettirmişti. Şu ana kadar aldığım en güzel hediye de yine onlarla geçirdiğim o gündür.

Evden kaçan bir kedimin geri döndüğünü görmek.

Şu başlığı okuyunca bana hiç süpriz yapılmadığını fark ettim. Hani büyük küçük mevzusu değil ortada süpriz yok..

(bkz: aldatılmak) (bkz: kötü sürpriz) biri size biri için "kardeşim gibidir" diyorsa, bilin ki aldatılacağınız kişi o kardeş gibi olan kişidir. bir dost.

Doğum günüm covidin ilk zamanlarına denk gelmişti bende covid ve başka sebeplerden dolayı baya üzgündüm. Doğum günü kutlarız genelde ama ailemde dedi artık bu yılki dpgum günlerimiz böyle gecer malum dışarıya da mecbur olmadıkça çıkmıyoruz diye. Ben de asla başka bisey düşünmedim zaten kafam bi milyon sağlık olsun nolcsk dedim. Neyse aksam oldu herkes evde çay içiyoruz falan. Sonra kapı çaldı ben bi açtım kapıyı yeğenlerim yengem evli olan abim elinde pasta ile iyi ki doğdun diye sarkı söylüyor içerken ailemde geldi onlarda eslik etti. Şok oldum hiç beklemiyordum. O depresif halimle o kadar mutlu olabileceğim hiç aklıma gelmezdi. Gözleirm doldu ağlamamak için kendimi zor tuttum. Çok şükür ailem yanımda, hepsine çok tesekkür ediyorum iyi ki varlar♡

yıl 2013 ya da 2014. lisede geri zekalı olduğumuz için ayrılıp çok uzak şehirlere üniversite okumaya gittik erkek arkadaşımla. sonra barıştık uzak mesafe ilişkisi yürütmeye çalıştık. (bkz: başaramadık abi) bi gün yine işte aydın'dan, okuduğumuz şehirlere döneceğiz. yanlış hatırlamıyorsam o 1-2 gün önce döndü. benim gideceğim gün de full konuştuk derse geldim falan diye anlattı tüm akşam. gece otobüse bindim, yine konuşuyoruz evdeyim falan diyor. sabah eskişehir'e vardım, otobüsten indim. izmir'de sandığım erkek arkadaşım otogarda karşımda duruyor. :') hayatımda öyle şaşırdığımı hatırlamıyorum. yani sürpriz yapmayı inanılmaz severdi ve gerçekten mükemmel sürprizler yapardı. ama en fazla şaşırdığım ve bence en iyisi kesinlikle buydu.

gorselDoğum günümde ev arkadaşımın yaptığı sürprizdir benim için. Yakın olan bütün arkadaşlarıma mesaj atıp benim için kitap istemiş ve hepsi de göndermişler sağolsunlar içinde notlarla , aldığı mini kitaplıkla da bütünlemiş hediyeyi. Mutluluktan ağladığım nadir günlerden

10. yaş günümde oldu. Annem büyük bir doğum günü organizasyonu yapmıştı, sınıfımdaki çocukların hepsini çağırmıştı. Sadece bir arkadaşım partiye gelmişti... Baya büyük sürprizdi. O zamandan beri sürpriz sevmem. bu çocuk= ben